Prototype apparaat meet reuma

Met een door de Universiteit Twente (UT) en Europese partners ontworpen apparaat kun je het verschil tussen reumatoïde en ‘gezonde’ vingers zien. Dat blijkt uit een eerste klinisch onderzoek dat is gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Photoacoustics.

Het compacte apparaat kan op termijn – zo verwachten de onderzoekers van de UT en de Ziekenhuis Groep Twente (ZGT) – artsen helpen om objectief te bepalen in welke mate een gewricht ontstoken is.
Enkele jaren geleden hebben onderzoekers van de Universiteit Twente samen met diverse bedrijven een prototype van een apparaat ontwikkeld dat de medische beeldvormingstechnieken echoscopie en fotoakoestiek combineert. De combinatie van deze technieken stelt je in staat om beelden van oppervlakkige delen van het lichaam te maken die veel meer informatie bevatten. Gedachte bij de ontwikkeling was, dat je het apparaat op termijn kunt inzetten voor de detectie van reuma en het bepalen van de ernst van brandwonden, huidkanker en aderverkalking.

In de eerste klinische studie, laten de onderzoekers zien dat het apparaat overduidelijk in staat is om het verschil tussen reumatoïde en gezonde gewrichten te zien. Onderzoeker Pim van den Berg: “Bij de reumatoïde vingers konden we maar liefst vier tot tien keer meer signaal meten dan bij de gezonde gewrichten.” Hiermee functioneert het apparaat volgens Van den Berg op dit vlak, minstens zo goed als echoscopie.

Met dit onderzoek, waaraan zeventien proefpersonen deelnamen, hebben de wetenschappers laten zien dat je met het apparaat kunt aantonen dát een gewricht ontstoken is. De onderzoekers verwachten dat je het uiteindelijk ook kunt gebruiken om te meten in welke mate een gewricht ontstoken is; zeker omdat er nog diverse verbeterslagen van het apparaat in de pijplijn zitten. Dit maakt een diagnose objectiever, omdat je dan niet meer afhankelijk bent van de menselijke waarneming van een arts. 

Echoscopie en fotoakoestiek zijn twee medische beeldvormingstechnieken die elkaar goed aanvullen. Echoscopie geeft een beeld van structuren, terwijl je met fotoakoestiek beelden genereert die meer functionele informatie bevatten, zoals waar bloed zich bevindt.

Bij fotoakoestiek stuur je korte laserpulsen het lichaam van een patiënt in. Als dit laserlicht bijvoorbeeld een bloedvat raakt, veroorzaakt dit een kleine drukverhoging die zich als een geluidsgolf voortplant door het lichaam en op de huid gemeten kan worden. Bij echoscopie stuur je ultrageluid het lichaam in, dat door verschillende weefsels op verschillende manieren wordt weerkaatst en daarna ook op de huid gedetecteerd kan worden.