UT biedt beter zicht op kwaliteit van bewegingen na beroerte

Na een beroerte kampt een patiënt met diverse lichamelijke beperkingen die na revalidatie niet altijd opgelost zijn.

Artsen dienen dagelijks de bewegingen van deze patiënten te evalueren. Een Europees onderzoeksteam onder leiding van de Universiteit Twente bedacht hiervoor een meetsysteem. Dit systeem bestaat uit meerdere type sensoren die verwerkt zijn in (onder)kleding en schoenen en is in staat om bewegingen van onder andere de armen en de benen te evalueren. UT-onderzoeker Fokke van Meulen presenteerde tijdens zijn promotie een aantal nieuwe methoden om de kwaliteit van bewegingen te evalueren. 

Een beroerte is de belangrijkste oorzaak van lichamelijke beperkingen in de westerse wereld. Ondanks intensieve zorg en revalidatieprogramma’s komt het voor dat personen die geheel of gedeeltelijk herstellen van een beroerte, gedurende of direct na hun revalidatieperiode toch weer achteruitgang tonen in het lichamelijk functioneren in het dagelijks leven. Deze achteruitgang kan zo sterk zijn dat een dure heropname in een ziekenhuis of revalidatiecentrum noodzakelijk is.

Om heropnames te voorkomen is het belangrijk om vooruitgang of achteruitgang in het lichamelijk functioneren tijdens het dagelijks leven objectief te meten. Hiervoor is een meetsysteem nodig dat dagelijkse bewegingen kan meten en evalueren. Veel gestandaardiseerde meetsystemen voor de evaluatie van lichaamsbewegingen zijn echter niet geschikt om thuis te gebruiken, maar alleen in speciale bewegingslaboratoria.

Het Europees onderzoeksteam onder leiding van de Universiteit Twente bedacht het INTERACTION meetsysteem. Dit systeem wordt door de Universiteit van Zürich en Roessingh Research and Development gebruikt voor de evaluatie van dagelijkse bewegingen van patiënten na een beroerte. Het resultaat is een meetsysteem dat bestaat uit meerdere type sensoren die verwerkt zijn in (onder)kleding en schoenen, wat in staat is om bewegingen van onder andere de armen en de benen te evalueren. Een uitdaging bij het meten van bewegingen van personen in het dagelijks leven gedurende een langere periode, is de omvang en complexiteit van de data die het meetsysteem genereert. Dit maakt het voor de zorgverlener lastig om gemakkelijk en snel de voor- of achteruitgang in de kwaliteit van bewegingen te evalueren.

Speciaal hiervoor zijn methodes nodig die de gemeten lichaamsbewegingen automatisch verwerken, analyseren en beoordelen. Het doel van de promotie van Van Meulen was om methodes te ontwikkelen die de kwaliteit van de dagelijks bewegingen bij personen na een beroerte beoordelen op basis van de gemeten informatie. Daarnaast presenteerde Van Meulen resultaten inzetbaar voor de zorgverlener om data afkomstig van het meetsysteem om te zetten in beknopte rapporten die gemakkelijker te beoordelen zijn. Het onderzoek richt zich op personen met bewegingsbeperkingen na een beroerte, echter zijn de resultaten ook te gebruiken bij revalidatiezorg van andere bewegingsbeperkende aandoeningen.