Koudwatervrees bij GGZ voor online therapie verdwenen door corona

 

Tot voor kort was therapie-op-afstand, bijvoorbeeld via beeldbellen, voor veel medewerkers in de GGZ nog een brug te ver.

Toen kwam corona. Omdat psychologen, psychotherapeuten en psychiaters hun cliënten niet meer fysiek konden spreken, schakelden ze massaal over op online videoplatforms. Tegen de verwachting in werkt het in veel gevallen beter dan ze dachten, blijkt nu uit onderzoek van de Technische Universiteit Eindhoven.

Therapeuten zijn onder meer positief over de effectiviteit van de therapie, de ervaren flexibiliteit, de lagere drempel voor contact en het gebrek aan reistijd. Nadelen waren er zeker ook, en online therapie werkt niet voor iedereen.

De deelnemers rapporteerden een aantal voordelen van het online werken. Zo verliepen de sessies vaak efficiënter, omdat zowel zijzelf als hun cliënten minder tijd kwijt waren aan reizen, en waren de gesprekken inhoudelijker. Het laagdrempelige karakter van het videobellen zorgden er ook voor dat therapeut en cliënt elkaar vaker en korter konden spreken, wat gunstig was voor de therapeutische relatie. Volgens de therapeuten waren ook hun cliënten overwegend positief.

Er waren natuurlijk ook nadelen. Veel problemen waren van technische aard, zoals een haperende internetverbinding, andere hadden te maken met het feit dat de behandelaars hun cliënten nu spraken via een scherm. 

Belangrijke non-verbale signalen, zoals houding, handbewegingen en geur, vielen daardoor weg. Het was daardoor lastiger om direct contact te maken met hun cliënt, zeker bij zeer emotionele gesprekken of crisissituaties.

Ook bleek therapie-op-afstand minder geschikt voor het behandelen van trauma’s, en voor mensen met psychotische of sociale angstklachten. Ook sessies met kinderen en groepen werken minder goed via online therapie.