Hoe we bewegend geluid kunnen horen
Onze hersenen zijn in staat om bewegende geluiden te volgen. Dat lijkt logisch, maar is nu voor het eerst wetenschappelijk aangetoond door hersenonderzoekers van het Donders Instituut van de Radboud Universiteit. De studie legt hiermee de wetenschappelijke basis voor verder onderzoek naar hoe we met een gehoorapparaat beter kunnen horen in rumoerige omgevingen.
Iedereen weet dat we geluiden kunnen horen bewegen, maar daar is nooit op een goede manier onderzoek naar gedaan. Eerdere studies beschreven daardoor steeds dat dit niet mogelijk is.
Als een beeld beweegt op ons netvlies zien we dat niet meer duidelijk. Daarom volgen we het beeld met onze ogen om het goed te kunnen blijven zien. De onderzoekers concluderen uit deze studie dat dit ook geldt voor onze oren.
Het onderzoeksteam analyseerde hoofdbewegingen van proefpersonen in een donkere kamer, waarbij een robotarm met een geluidsspeaker vrij om hen heen bewoog. Hieruit bleek dat mensen bewegend geluid met grote nauwkeurigheid kunnen volgen, en dat de proefpersonen hier beter in werden naarmate het experiment vorderde. Dit suggereert dat het gehoorsysteem in de hersenen patronen herkent en voorspellingen kan doen.
Deze kennis is onder andere relevant voor mensen die gebruik moeten maken van gehoorapparaten en -implantaten. Deze apparaten houden op dit moment geen rekening met het feit dat geluiden kunnen bewegen, waardoor gebruikers veel moeite hebben met het bepalen waar geluiden vandaan komen in dynamische rumoerige omgevingen.
Iedereen weet dat we geluiden kunnen horen bewegen, maar daar is nooit op een goede manier onderzoek naar gedaan. Eerdere studies beschreven daardoor steeds dat dit niet mogelijk is.
Als een beeld beweegt op ons netvlies zien we dat niet meer duidelijk. Daarom volgen we het beeld met onze ogen om het goed te kunnen blijven zien. De onderzoekers concluderen uit deze studie dat dit ook geldt voor onze oren.
Het onderzoeksteam analyseerde hoofdbewegingen van proefpersonen in een donkere kamer, waarbij een robotarm met een geluidsspeaker vrij om hen heen bewoog. Hieruit bleek dat mensen bewegend geluid met grote nauwkeurigheid kunnen volgen, en dat de proefpersonen hier beter in werden naarmate het experiment vorderde. Dit suggereert dat het gehoorsysteem in de hersenen patronen herkent en voorspellingen kan doen.
Deze kennis is onder andere relevant voor mensen die gebruik moeten maken van gehoorapparaten en -implantaten. Deze apparaten houden op dit moment geen rekening met het feit dat geluiden kunnen bewegen, waardoor gebruikers veel moeite hebben met het bepalen waar geluiden vandaan komen in dynamische rumoerige omgevingen.
Geen opmerkingen: