Kanker aan het licht brengen bij de tandarts?
Met behulp van licht kanker in een vroeg stadium ontdekken. Dat is de droom van dr. Arjen Amelink, onderzoeker bij de afdeling Optica van TNO in Delft. ‘We gaan kijken of we met behulp van een eenvoudige lichtmeting op de wang kunnen voorspellen of iemand verderop in het spijsverteringskanaal of de luchtwegen een tumor aan het ontwikkelen is. Dus eigenlijk onderzoeken wij of we op een makkelijk bereikbare plek met een simpele, goedkope en pijnloze meting kanker op moeilijk bereikbare plekken kunnen ontdekken.’
Het onderzoek bij TNO staat niet op zichzelf, maar maakt deel uit van het ‘Van ’t Hoff-programma’ waarin wordt samengewerkt met gezondheidsfondsen, ziekenhuizen en industrie. Binnen dit programma wordt niet alleen onderzocht hoe licht kan worden gebruikt bij de vroege opsporing van kanker, maar ook van andere ziekten zoals de ziekte van Parkinson en Alzheimer. Daarnaast wordt onderzocht of diabetespatiënten licht kunnen gebruiken om zonder vingerprik hun bloedsuikerwaarde te meten.
De nieuwe techniek die in het KWF-project wordt ontwikkeld werkt als volgt: de onderzoeker zet een soort kleine zaklamp een paar seconden aan de binnenkant van de wang van de proefpersoon en stuurt zo een bundel van licht het weefsel in. De manier waarop dit licht vervolgens van richting verandert (verstrooiing) en deels door het weefsel wordt opgenomen (absorptie), zegt iets over de moleculen en structuur van het weefsel. En dan niet alleen over het weefsel waarop de ‘zaklamp’ wordt geplaatst, maar ook over het weefsel eromheen.
Het onderzoek bij TNO staat niet op zichzelf, maar maakt deel uit van het ‘Van ’t Hoff-programma’ waarin wordt samengewerkt met gezondheidsfondsen, ziekenhuizen en industrie. Binnen dit programma wordt niet alleen onderzocht hoe licht kan worden gebruikt bij de vroege opsporing van kanker, maar ook van andere ziekten zoals de ziekte van Parkinson en Alzheimer. Daarnaast wordt onderzocht of diabetespatiënten licht kunnen gebruiken om zonder vingerprik hun bloedsuikerwaarde te meten.
De nieuwe techniek die in het KWF-project wordt ontwikkeld werkt als volgt: de onderzoeker zet een soort kleine zaklamp een paar seconden aan de binnenkant van de wang van de proefpersoon en stuurt zo een bundel van licht het weefsel in. De manier waarop dit licht vervolgens van richting verandert (verstrooiing) en deels door het weefsel wordt opgenomen (absorptie), zegt iets over de moleculen en structuur van het weefsel. En dan niet alleen over het weefsel waarop de ‘zaklamp’ wordt geplaatst, maar ook over het weefsel eromheen.
Geen opmerkingen: